Insulinooporność jest stanem zmniejszonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny dotyczące regulacji stężenia glukozy. Stan ten może prowadzić do rozwoju cukrzycy.
W praktyce przez wiele lat udaje się jej uniknąć, ponieważ organizm włącza mechanizm obronny i zwiększa produkcję insuliny. Powstaje hiperinsulinizm, który niestety jest mieczem obosiecznym -ratując przed cukrzycą, nasila inne działania insuliny i prowadzi do zaburzenia funkcji różnych narządów.
Insulinooporność nie jest chorobą, lecz zaburzeniem, na podłożu którego rozwijają się schorzenia takie jak:
Insulinooporność jest uznawana za przyczynę zespołu metabolicznego (grupy zaburzeń sprzyjających rozwojowi miażdżycy naczyń krwionośnych), może również przyczynić się do rozwoju niektórych nowotworów (m.in. raka sutka i endometrium).