Badanie U. urealyticum/U. parvum metodą PCR jest nowoczesnym testem diagnostycznym, który pozwala na wykrycie materiału genetycznego bakterii Ureaplasma urealyticum oraz Ureaplasma parvum w próbce...

U. urealyticum/U. parvum (met. PCR) – jakościowo

Badanie U. urealyticum/U. parvum metodą PCR jest nowoczesnym testem diagnostycznym, który pozwala na wykrycie materiału genetycznego bakterii Ureaplasma urealyticum oraz Ureaplasma parvum w próbce biologicznej. Te drobnoustroje należą do bakterii atypowych i są częstymi patogenami wywołującymi infekcje układu moczowo-płciowego. Metoda PCR charakteryzuje się wysoką czułością i specyficznością, co sprawia, że jest niezawodna w identyfikacji tych bakterii, nawet w przypadku niskiej ilości patogenów w materiale.

Znaczenie badania

Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum to bakterie, które mogą naturalnie występować w mikroflorze układu moczowo-płciowego, ale ich nadmierny wzrost lub obecność w miejscach, w których nie bytują fizjologicznie może prowadzić do infekcji. Stany zapalne układu moczowo-płciowego mogą prowadzić także do bezpłodności lub powikłań w czasie ciąży. Badanie PCR jakościowe pozwala wykryć ich obecność i pomóc w diagnostyce takich schorzeń, jak:

• zapalenie cewki moczowej,
• zapalenie gruczołu krokowego,
• bakteryjne zapalenie pochwy,
• niepłodność związana z infekcjami,
• powikłania w ciąży, takie jak przedwczesny poród czy poronienia.

Wczesne wykrycie tych bakterii umożliwia skuteczne leczenie, zmniejszając ryzyko powikłań.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie jest zalecane w następujących sytuacjach:

• Objawy infekcji układu moczowo-płciowego, takie jak:
  • pieczenie i ból podczas oddawania moczu,
  • upławy o nieprzyjemnym zapachu,
  • dyskomfort w dolnej części brzucha.
• Podejrzenie zakażenia przenoszonego drogą płciową, szczególnie u osób aktywnych seksualnie.
• Problemy z płodnością – badanie jest pomocne w diagnostyce infekcji mogących wpływać na jakość nasienia u mężczyzn lub na stan śluzówki macicy u kobiet.
• W ciąży – w przypadku wcześniejszych powikłań położniczych (np. poronienia, przedwczesne porody) lub przy podejrzeniu infekcji mogącej wpłynąć na rozwój płodu.
• Kontrola po leczeniu infekcji – w celu potwierdzenia skuteczności terapii.

Jak przygotować się do badania?

KOBIETA

1. Materiał z dróg moczowych:
   • Powstrzymaj się od oddawania moczu przez około 2 godziny przed badaniem.
   • Unikaj stosowania leków dopochwowych lub środków dezynfekcyjnych przed pobraniem wymazu.
2. Materiał z pochwy lub szyjki macicy:
   • Najlepiej zgłoś się na badanie między 10. a 20. dniem cyklu menstruacyjnego.
   • Przed badaniem przez 24 godziny nie stosuj irygacji ani leków dopochwowych.
3. Próbka moczu:
   Przed pobraniem materiału należy umyć okolice cewki moczowej. Aby wynik był miarodajny zaleca się, aby w dniach poprzedzających wykonanie badania stosować zwyczajną dietę, unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, zachować abstynencję seksualną (w dobie poprzedzającej badanie). Nie zaleca się oddawania moczu do badania na 2 dni przed i 2 dni po menstruacji. Materiałem do badania jest mocz poranny, który pobiera się do fiolki na mocz. Fiolkę do badania można odebrać bezpłatnie w dowolnym Punkcie Pobrań. Mocz do badania powinien pochodzić z tzw. środkowego strumienia. Pierwszą, niewielką ilość moczu należy oddać do toalety. Następną porcję do fiolki, a końcową znów do toalety. Próbkę porannego moczu (ze środkowego strumienia) należy dostarczyć w ciągu 2 godzin, przechowując ją w temperaturze pokojowej. W przypadku braku takiej możliwości, zaleca się przechowywanie próbki w lodówce (4–8°C) i dostarczenie jej w ciągu maksymalnie 4 godzin od pobrania.

MĘŻCZYZNA

1. Materiał z dróg moczowych:
   • Powstrzymaj się od oddawania moczu przez około 2 godziny przed badaniem.
2. Próbka moczu:
   

• Przed pobraniem materiału należy umyć okolice cewki moczowej. Aby wynik był miarodajny zaleca się, aby w dniach poprzedzających wykonanie badania stosować zwyczajną dietę, unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, zachować abstynencję seksualną (w dobie poprzedzającej badanie). Nie zaleca się oddawania moczu do badania na 2 dni przed i 2 dni po menstruacji. Materiałem do badania jest mocz poranny, który pobiera się do fiolki na mocz. Fiolkę do badania można odebrać bezpłatnie w dowolnym Punkcie Pobrań. Mocz do badania powinien pochodzić z tzw. środkowego strumienia. Pierwszą, niewielką ilość moczu należy oddać do toalety. Następną porcję do fiolki, a końcową znów do toalety. Próbkę porannego moczu (ze środkowego strumienia) należy dostarczyć w ciągu 2 godzin, przechowując ją w temperaturze pokojowej. W przypadku braku takiej możliwości, zaleca się przechowywanie próbki w lodówce (4–8°C) i dostarczenie jej w ciągu maksymalnie 4 godzin od pobrania.
• Unikaj ejakulacji na 2-5 dni przed pobraniem próbki.

Przed badaniem poinformuj personel medyczny o przyjmowanych lekach, szczególnie antybiotykach, które mogą wpłynąć na wynik testu.

Istnieje możliwość (za dodatkową opłatą) pobrania wymazu ginekologicznego (z pochwy, z szyjki macicy oraz z cewki moczowej) w dedykowanych punktach pobrań. Personel nie pobiera wymazów Pacjentkom poniżej 16 roku życia (rodzice powinni kierować się z dziećmi do ginekologów dziecięcych). Sprawdź, jak przygotować się do pobrania wymazu ginekologicznego oraz gdzie znajdują się nasze dedykowane gabinety. Mężczyźni mogą skorzystać z usługi pobrania wymazu (z cewki moczowej, z napletka, z prącia) do badań urogenitalnych w dedykowanym gabinecie. Sprawdź, jak przygotować się do pobrania wymazu oraz gdzie znajduje się nasz dedykowany gabinet.

Uprzejmie przypominamy, że w przypadku zleceń na badania genetyczne NIEZBĘDNE jest podanie pełnych danych Pacjenta (imię, nazwisko, PESEL, data urodzenia oraz dokładny adres zamieszkania: kod pocztowy, miejscowość, ulica, nr domu / nr mieszkania). Należy ZAWSZE dołączyć Deklarację świadomej zgody Pacjenta na wykonanie molekularnych badań genetycznych.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik badania jakościowego metodą PCR informuje jedynie o obecności lub braku materiału genetycznego Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum w próbce:

• Wynik negatywny – brak wykrycia materiału genetycznego bakterii oznacza, że infekcja wywołana przez te patogeny jest mało prawdopodobna.
• Wynik pozytywny – obecność bakterii wskazuje na ich udział w infekcji i może wymagać wdrożenia leczenia, szczególnie w przypadku występowania objawów lub obciążających okoliczności (np. ciąża, niepłodność, osłabiona odporność).

Każdy wynik powinien być interpretowany w kontekście objawów klinicznych i historii zdrowotnej pacjenta. Leczenie infekcji Ureaplasma zwykle obejmuje stosowanie antybiotyków, które lekarz dobiera indywidualnie, często na podstawie badania wrażliwości bakterii na leki. Dzięki badaniu PCR możliwa jest szybka diagnoza i skuteczna terapia, co pozwala uniknąć długoterminowych powikłań zdrowotnych.

7 dni roboczych

Badania genetyczne

7 dni roboczych