Badanie poziomu niklu w organizmie polega na oznaczeniu stężenia tego pierwiastka we krwi, moczu lub innej próbce biologicznej. Nikiel jest pierwiastkiem śladowym obecnym w otoczeniu, ale jego nad...

Nikiel (Ni)

Nazwy oficjalne i zwyczajowe badania:

Badanie poziomu niklu w organizmie polega na oznaczeniu stężenia tego pierwiastka we krwi, moczu lub innej próbce biologicznej. Nikiel jest pierwiastkiem śladowym obecnym w otoczeniu, ale jego nadmiar może powodować toksyczne skutki lub alergie kontaktowe. Jest niezbędny dla prawidłowego przebiegu niektórych procesów metabolicznych i jest aktywatorem dla wielu enzymów. Pełni rolę w transporcie tlenu do tkanek, a także w przemianach węglowodanów, tłuszczy i białek. Badanie stężenia niklu pozwala ocenić poziom ekspozycji na nikiel oraz zidentyfikować przyczyny objawów związanych z nadwrażliwością lub zatruciem niklem.

Znaczenie badania

Badanie poziomu niklu ma szczególne znaczenie w:

• Diagnozie alergii na nikiel – badanie może być pomocne w potwierdzeniu nadwrażliwości na nikiel, która objawia się m.in. zmianami skórnymi po kontakcie z metalowymi przedmiotami.
• Ocenie ekspozycji zawodowej – u osób pracujących w przemyśle metalurgicznym, elektrotechnicznym lub w kontakcie z produktami zawierającymi nikiel (np. biżuteria, monety).
• Monitorowaniu zatrucia niklem – przewlekłe narażenie na wysokie stężenia niklu może powodować objawy ogólnoustrojowe, takie jak zaburzenia układu oddechowego, problemy skórne czy zmęczenie.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie poziomu niklu zaleca się w przypadku wystąpienia objawów sugerujących nadwrażliwość lub zatrucie niklem, takich jak:

• Objawy alergiczne:
  • Swędzące zmiany skórne (egzema, wyprysk) pojawiające się w miejscach kontaktu z metalem (np. biżuterią, klamrami).
  • Alergia na żywność bogatą w nikiel (np. orzechy, kakao, niektóre warzywa).
• Objawy ogólnoustrojowe związane z zatruciem niklem:
  • Bóle głowy, przewlekłe zmęczenie.
  • Zaburzenia układu oddechowego (np. kaszel, duszność u osób narażonych zawodowo).
  • Problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności czy biegunki.
• Zawodowe narażenie na nikiel: U osób pracujących w branżach związanych z produkcją lub przetwarzaniem metali.
• Ocena skuteczności leczenia alergii lub zatrucia: Badanie może być wykorzystywane do monitorowania poziomu niklu po wdrożeniu leczenia lub eliminacji źródła ekspozycji.

Jak przygotować się do badania?

• Przygotowanie próbki: Materiałem do badania może być krew, mocz lub inne próbki biologiczne. Lekarz poinformuje o dokładnych wytycznych dotyczących przygotowania.
• Unikaj kontaktu z metalami zawierającymi nikiel: Jeśli to możliwe, unikaj bezpośredniego kontaktu z przedmiotami metalowymi na kilka dni przed badaniem, aby zminimalizować ryzyko chwilowego wzrostu poziomu niklu.
• Konsultacja z lekarzem: Omów przyjmowane leki lub suplementy diety, które mogą wpłynąć na wynik badania.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Podwyższony poziom niklu: Może wskazywać na:

• Narażenie zawodowe lub środowiskowe na nikiel.
• Zatrucie niklem, szczególnie u osób z objawami ogólnoustrojowymi.
• Spożycie dużej ilości pokarmów bogatych w nikiel (np. czekolada, nasiona, orzechy).
• Zaburzenia wydalania niklu, np. w przebiegu chorób nerek.

Prawidłowy poziom niklu: Wyklucza nadmierną ekspozycję na nikiel w momencie badania. W przypadku utrzymujących się objawów należy rozważyć inne przyczyny dolegliwości.

Badanie poziomu niklu jest istotnym narzędziem diagnostycznym w identyfikacji alergii i zatrucia tym pierwiastkiem. Jeśli doświadczasz objawów alergicznych, masz kontakt z metalami zawierającymi nikiel lub podejrzewasz nadmierną ekspozycję, skonsultuj się z lekarzem, aby przeprowadzić odpowiednie testy i wdrożyć skuteczne leczenie.

30 dni roboczych

Toksykologia

Wynik ilościowy.