β2-mikroglobulina to białko obecne na powierzchni większości komórek jądrzastych w organizmie. Jej stężenie w surowicy krwi jest istotnym wskaźnikiem w diagnostyce chorób nerek oraz niektór...

β2 – mikroglobulina

β2-mikroglobulina to białko obecne na powierzchni większości komórek jądrzastych w organizmie. Jej stężenie w surowicy krwi jest istotnym wskaźnikiem w diagnostyce chorób nerek oraz niektórych nowotworów układu krwiotwórczego.

Znaczenie badania β2-mikroglobuliny

Oznaczenie poziomu β2-mikroglobuliny pozwala na:

• Ocena funkcji nerek: Podwyższone stężenie w surowicy może wskazywać na uszkodzenie kłębuszków nerkowych, natomiast zwiększone wydalanie z moczem sugeruje uszkodzenie kanalików nerkowych.
• Diagnostykę nowotworów hematologicznych: Wzrost poziomu β2-mikroglobuliny obserwuje się w chorobach limfoproliferacyjnych, takich jak szpiczak mnogi, chłoniaki B-komórkowe czy przewlekła białaczka limfatyczna.
• Monitorowanie przebiegu choroby: Zmiany stężenia β2-mikroglobuliny mogą odzwierciedlać skuteczność leczenia oraz prognozować przebieg choroby.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie β2-mikroglobuliny zaleca się w następujących sytuacjach:

• Podejrzenie chorób nerek: Objawy takie jak obrzęki, zmiany w ilości oddawanego moczu czy podwyższone ciśnienie krwi mogą wskazywać na konieczność oceny funkcji nerek.
• Diagnostyka nowotworów układu krwiotwórczego: W przypadku objawów sugerujących choroby limfoproliferacyjne, takich jak powiększenie węzłów chłonnych, osłabienie czy utrata masy ciała.
• Monitorowanie leczenia: Ocena skuteczności terapii w chorobach nerek oraz nowotworach hematologicznych.

Jak przygotować się do badania?

Przygotowanie do badania β2-mikroglobuliny:

• Brak specjalnych wymagań: Nie jest konieczne bycie na czczo ani odstawienie leków przed pobraniem krwi.
• Poinformuj personel medyczny o przyjmowanych lekach: Niektóre preparaty mogą wpływać na wyniki badania, dlatego warto skonsultować się z lekarzem przed jego wykonaniem.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Normy stężenia β2-mikroglobuliny mogą różnić się w zależności od laboratorium, jednak zazwyczaj wynoszą:

• W surowicy krwi: 0,7–1,8 mg/l.
• W moczu: <0,3 mg/l.

Podwyższone stężenie β2-mikroglobuliny może wskazywać na:

• Choroby nerek: Uszkodzenie kłębuszków lub kanalików nerkowych.
• Choroby nowotworowe: Szpiczak mnogi, chłoniaki, białaczki.
• Choroby autoimmunologiczne: Toczeń rumieniowaty układowy, choroba Hashimoto.
• Infekcje wirusowe: Mononukleoza zakaźna, cytomegalia, wirusowe zapalenie wątroby.

Interpretacja wyników powinna być przeprowadzona przez lekarza w kontekście pełnego obrazu klinicznego pacjenta.

1 dzień roboczy

Markery onkologiczne

Wynik ilościowy.