Badanie kału w kierunku Helicobacter pylori metodą CLIA (chemiluminescencyjny test immunologiczny) to nowoczesny, nieinwazyjny test pozwalający na wykrycie obecności antygenów Helicobacter pylori...

Badanie kału w kierunku Helicobacter pylori (antygen) met. CLIA

Badanie kału w kierunku Helicobacter pylori metodą CLIA (chemiluminescencyjny test immunologiczny) to nowoczesny, nieinwazyjny test pozwalający na wykrycie obecności antygenów Helicobacter pylori w próbce kału. Bakteria ta jest jednym z głównych czynników wywołujących chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, a także zapalenie błony śluzowej żołądka. Badanie jest precyzyjne i wygodne, szczególnie dla pacjentów, którzy chcą uniknąć bardziej inwazyjnych metod diagnostycznych, takich jak gastroskopia.

Znaczenie badania Kału w kierunku Helicobacter pylori metodą CLIA

Helicobacter pylori to bakteria, która kolonizuje błonę śluzową żołądka, prowadząc do uszkodzeń i stanu zapalnego. Jej obecność może powodować objawy, takie jak:

• bóle brzucha, szczególnie w nadbrzuszu,
• nudności, wymioty,
• zgaga i odbijanie,
• wzdęcia,
• utrata apetytu lub masa ciała.

Nieleczona infekcja H. pylori może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak wrzody trawienne czy nawet rak żołądka. Badanie antygenu w kale umożliwia szybkie wykrycie obecności bakterii i wdrożenie odpowiedniego leczenia eradykacyjnego.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie w kierunku Helicobacter pylori (antygen w kale) zaleca się w następujących sytuacjach:

• Objawy wskazujące na infekcję, takie jak ból brzucha, zgaga, nudności czy wzdęcia.
• Kontrola skuteczności leczenia eradykacyjnego H. pylori, po zakończeniu antybiotykoterapii.
• Diagnostyka w przypadku nawracających problemów żołądkowych, zwłaszcza u osób z wywiadem rodzinnym obciążonym chorobami wrzodowymi.
• Diagnostyka pacjentów, którzy chcą uniknąć inwazyjnych badań, takich jak test ureazowy czy biopsja żołądka.

Jak przygotować się do badania?

Aby uzyskać wiarygodne wyniki, należy przestrzegać kilku zasad:

• Brak antybiotyków i inhibitorów pompy protonowej (IPP) – przed badaniem należy odstawić antybiotyki na co najmniej 4 tygodnie, a leki z grupy IPP (np. omeprazol) na 2 tygodnie, chyba że lekarz zaleci inaczej.
• Próbka kału – należy zebrać niewielką ilość kału do sterylnego pojemnika, dostępnego w aptece.
• Szybkie dostarczenie próbki – próbkę należy dostarczyć do laboratorium w ciągu kilku godzin od pobrania. W przypadku opóźnienia można przechować ją w lodówce, ale nie dłużej niż 24 godziny.

Próbka powinna być pobrana w taki sposób, aby uniknąć zanieczyszczenia materiału, np. środkami czyszczącymi lub dezynfekującymi toaletę.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik badania może być:

• Negatywny – brak wykrycia antygenu Helicobacter pylori w kale, co oznacza brak aktywnej infekcji lub skuteczne leczenie eradykacyjne.
• Pozytywny – obecność antygenu wskazuje na aktywną infekcję H. pylori w żołądku, wymagającą konsultacji z lekarzem i najczęściej wdrożenia leczenia antybiotykowego.

Badanie metodą CLIA charakteryzuje się wysoką czułością i specyficznością, co czyni je wiarygodnym narzędziem diagnostycznym. Wyniki powinny być jednak interpretowane w kontekście objawów klinicznych i historii choroby pacjenta.

Wykrycie Helicobacter pylori we wczesnym stadium infekcji pozwala na szybkie rozpoczęcie terapii i minimalizuje ryzyko powikłań, takich jak wrzody czy zmiany nowotworowe.

Badanie kału