Bilirubina bezpośrednia powstaje w wyniku przemian hemoglobiny (najpierw powstaje bilirubina niesprzężona, która podlega procesowi estryfikacji do bilirubiny sprzężonej). Wydalana jest z żółc...

Bilirubina bezpośrednia, Bil-D

Nazwy oficjalne i zwyczajowe badania:

Bilirubina bezpośrednia powstaje w wyniku przemian hemoglobiny (najpierw powstaje bilirubina niesprzężona, która podlega procesowi estryfikacji do bilirubiny sprzężonej). Wydalana jest z żółcią do jelit, podlega przemianom do sterkobiliny, która nadaje stolcowi charakterystyczne zabarwienie. Wzrost stężenia bilirubiny bezpośredniej obserwuje się zazwyczaj w ostrych zastojach żółci (cholestaza), rzadziej w zespołach Rotora oraz Dublina-Johnsona. Taki rodzaj hiperbilirubinemii charakteryzuje się występowaniem ciemnego moczu oraz odbarwionego kału. Natomiast podwyższone ilości zarówno bilirubiny sprzężonej jak i niesprzężonej mogą świadczyć o uszkodzeniu wątroby, cholestazie czy hiperbilirubinemii czynnościowej. Bilirubina rozkłada się pod wpływem promieniowania UV, dlatego należy trzymać próbki do oznaczania bilirubiny w zacienionym miejscu.

• Diagnostyka oraz różnicowanie hiperbilirubinemii,
• Diagnostyka cholestazy.

Badanie wykonywane bez skierowania.

Pacjent powinien być na czczo (minimum 8h od ostatniego posiłku).

1 dzień roboczy

Biochemia

Wynik ilościowy