Epstein-Barr wirus (EBV) to wirus należący do rodziny herpeswirusów, jest główną przyczyną mononukleozy zakaźnej, zwanej również „chorobą pocałunków”. Do zakażenia dochodzi poprzez w...

Epstein Barr wirus VCA IgM,

Epstein-Barr wirus (EBV) to wirus należący do rodziny herpeswirusów, jest główną przyczyną mononukleozy zakaźnej, zwanej również „chorobą pocałunków”. Do zakażenia dochodzi poprzez wydzielinę dróg oddechowych i ślinę. Badanie poziomu przeciwciał VCA IgM przeciwko EBV pozwala na wykrycie świeżego zakażenia wirusem. Przeciwciała IgM przeciwko antygenowi kapsydu wirusa (VCA) pojawiają się w początkowej fazie zakażenia, dlatego ich obecność świadczy o aktywnym, świeżym zakażeniu wirusem Epstein-Barr.

Znaczenie badania przeciwciał VCA IgM przeciwko EBV 

Badanie przeciwciał VCA IgM przeciwko EBV jest ważne dla diagnozy mononukleozy zakaźnej oraz innych infekcji wywołanych przez EBV. Przeciwciała IgM pojawiają się jako pierwsze, najwyższe miana uzyskują w fazie ostrej, zanikają po 2-4 tygodniach. Wykrywane są u ponad 95% chorych zakażonych EBV.

Dzięki temu badaniu można:

• Zdiagnozować świeże zakażenie EBV – obecność IgM wskazuje na niedawne lub aktywne zakażenie, co jest szczególnie przydatne u pacjentów z objawami mononukleozy zakaźnej.
• Ocenić aktywność infekcji – przeciwciała IgM są produkowane na początku infekcji, a ich obecność świadczy o aktywnej odpowiedzi immunologicznej organizmu na wirusa.
• Rozróżnić przebyte zakażenie od aktualnego – przeciwciała VCA IgM zanikają po kilku tygodniach od zakażenia, dlatego ich wykrycie oznacza świeżą infekcję, w przeciwieństwie do przeciwciał IgG, które utrzymują się przez całe życie i świadczą o przebytej infekcji.

Ze względu na powszechne występowanie wirusa EBV, wiele osób w ciągu życia przechodzi infekcję bezobjawowo, jednak w okresie aktywnego zakażenia badanie VCA IgM ma duże znaczenie diagnostyczne.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie przeciwciał VCA IgM przeciwko EBV zaleca się w następujących sytuacjach:

• Przy podejrzeniu mononukleozy zakaźnej – gdy występują typowe objawy, takie jak wysoka gorączka, silne zmęczenie, ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych i wątroby, co może sugerować aktywne zakażenie EBV.
• Diagnostyka nawracających stanów zapalnych gardła i migdałków – gdy objawy mogą wskazywać na zakażenie wirusowe, a wyniki innych badań nie pozwalają ustalić przyczyny.
• Ocena przyczyny przewlekłego zmęczenia – EBV jest jednym z czynników wiązanych z przewlekłym zespołem zmęczenia, dlatego warto wykluczyć jego aktywną infekcję.
• U pacjentów z obniżoną odpornością – zwłaszcza u osób, które mogą mieć osłabiony układ immunologiczny, jak pacjenci po przeszczepach czy osoby z chorobami autoimmunologicznymi, u których EBV może wywołać poważniejsze objawy.

Jak przygotować się do badania?

Badanie poziomu przeciwciał VCA IgM przeciwko EBV wykonuje się na podstawie próbki krwi i nie wymaga specjalnego przygotowania. Warto jednak pamiętać o kilku zasadach:

• Na badanie można zgłosić się o dowolnej porze dnia, bez konieczności bycia na czczo.
• Przed badaniem poinformuj personel medyczny w punkcie pobrań o przyjmowanych lekach i ewentualnych chorobach, które mogą wpływać na wyniki badania.
• Unikaj intensywnego wysiłku fizycznego na dzień przed pobraniem krwi, aby wynik był jak najbardziej miarodajny.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Interpretacja poziomu przeciwciał VCA IgM może wyglądać następująco:

• Wysoki poziom VCA IgM – wskazuje na świeże, aktywne zakażenie wirusem Epstein-Barr, co jest charakterystyczne dla wczesnej fazy mononukleozy zakaźnej.
• Brak przeciwciał VCA IgM – wynik taki może oznaczać brak świeżego zakażenia lub bardzo późny okres po infekcji, w którym IgM już nie są obecne, a zakażenie przeszło w fazę przewlekłą lub zostało zwalczone.

Wyniki badania omów z lekarzem, który uwzględni je w kontekście objawów obserwowanych u pacjenta oraz innych wyników badań. Badanie VCA IgM jest szczególnie istotne dla osób z objawami infekcji EBV lub przewlekłego zmęczenia, a jego wynik pozwala na dokładną diagnostykę i decyzję o ewentualnym leczeniu lub środkach zapobiegawczych.

1 dzień roboczy

Immunologia