Fibrynogen to białko wytwarzane przez wątrobę, które odgrywa kluczową rolę w procesie krzepnięcia krwi. Jego zadaniem jest przekształcenie się w fibrynę, która tworzy sieć, a następnie wr...

Fibrynogen

Fibrynogen to białko wytwarzane przez wątrobę, które odgrywa kluczową rolę w procesie krzepnięcia krwi. Jego zadaniem jest przekształcenie się w fibrynę, która tworzy sieć, a następnie wraz z innymi czynnikami krzepnięcia oraz płytkami krwi po powstaniu czopu zatrzymuje krwawienie i pomaga w gojeniu ran. Badanie poziomu fibrynogenu jest ważnym wskaźnikiem, gdyż jego nieprawidłowe stężenie może prowadzić zarówno do nadmiernych krwawień, jak i zakrzepów. Fibrynogen jest nie tylko głównym białkiem krzepnięcia krwi, ale także niezależnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, odgrywa istotną rolę w progresji miażdżycy i jej powikłań oraz w patogenezie nadciśnienia i udaru niedokrwiennego mózgu. Monitorowanie tego parametru jest istotne w diagnostyce chorób krwi oraz zaburzeń krzepnięcia.

Znaczenie badania poziomu fibrynogenu

Fibrynogen jest jednym z kluczowych elementów układu krzepnięcia, dlatego jego poziom może dostarczać ważnych informacji o stanie zdrowia, zwłaszcza w kontekście ryzyka:

• Zakrzepów – wysoki poziom fibrynogenu może prowadzić do tworzenia się zakrzepów krwi, co zwiększa ryzyko zawału serca, udaru mózgu oraz innych chorób naczyniowych.
• Krwawień – niski poziom fibrynogenu może skutkować trudnościami w krzepnięciu krwi, co prowadzi do nadmiernych krwawień, np. podczas urazów lub zabiegów chirurgicznych.
• Stanów zapalnych – fibrynogen jest także białkiem ostrej fazy, co oznacza, że jego poziom wzrasta podczas procesów zapalnych, infekcji czy urazów, dlatego może być użyteczny w monitorowaniu stanów zapalnych w organizmie.

Badanie poziomu fibrynogenu dostarcza cennych informacji diagnostycznych, zarówno w przypadkach podejrzenia chorób krwi, jak i stanów zapalnych czy zaburzeń metabolicznych.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie poziomu fibrynogenu warto wykonać w kilku przypadkach, kiedy lekarz podejrzewa zaburzenia krzepnięcia lub inne problemy zdrowotne:

• Podejrzenie zakrzepicy – osoby z nawracającymi zakrzepami, zatorami płucnymi lub zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych powinny monitorować poziom fibrynogenu.
• Nadmierne krwawienia – pacjenci, u których dochodzi do przedłużonych krwawień, zarówno samoistnych, jak i po operacjach, powinni zbadać ten parametr, aby wykluczyć niedobory fibrynogenu.
• Stany zapalne i choroby przewlekłe – w stanach przewlekłego zapalenia (np. reumatoidalne zapalenie stawów) lub infekcji, fibrynogen jest markerem wskazującym na aktywność procesu zapalnego.
• Monitorowanie w chorobach wątroby – uszkodzenie wątroby może obniżyć produkcję fibrynogenu, dlatego badanie to jest ważne u pacjentów z marskością wątroby czy innymi schorzeniami tego narządu.
• Monitorowanie po zabiegach chirurgicznych – zwłaszcza po operacjach kardiochirurgicznych czy ortopedycznych, gdzie istnieje podwyższone ryzyko zakrzepów lub nadmiernych krwawień.

Regularne badanie poziomu fibrynogenu może pomóc w odpowiednim monitorowaniu zdrowia i zmniejszeniu ryzyka powikłań związanych z krzepnięciem krwi.

Jak przygotować się do badania?

Przygotowanie do badania poziomu fibrynogenu jest stosunkowo proste, jednak warto pamiętać o kilku kwestiach, aby wyniki były miarodajne:

• Na czczo – w większości przypadków zaleca się, aby pacjent przyszedł na badanie na czczo (przez co najmniej 8 godzin), choć nie zawsze jest to bezwzględnie wymagane.
• Unikanie leków wpływających na krzepnięcie – jeśli przyjmujesz leki wpływające na krzepnięcie krwi, takie jak aspiryna, heparyna czy inne antykoagulanty, poinformuj o tym personel medyczny, ponieważ mogą one wpływać na wynik badania.
• Unikanie intensywnego wysiłku – warto unikać intensywnej aktywności fizycznej przed badaniem, ponieważ może ona chwilowo wpłynąć na poziom fibrynogenu w krwi.

Warto skonsultować się z lekarzem w kwestii odpowiedniego przygotowania, szczególnie jeśli stosujesz leki na krzepnięcie lub masz inne przewlekłe schorzenia.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Prawidłowy poziom fibrynogenu zazwyczaj wynosi 2-4 g/l, choć te zakresy mogą się nieznacznie różnić w zależności od laboratorium, wynik może być także podawany w innych jednostkach. Odchylenia od normy mogą sugerować różne problemy zdrowotne:

• Podwyższony poziom fibrynogenu (hiperfibrynogenemia) – może wskazywać na zwiększone ryzyko zakrzepicy, chorób sercowo-naczyniowych, a także towarzyszyć stanom zapalnym, infekcjom, nowotworom lub schorzeniom autoimmunologicznym.
• Obniżony poziom fibrynogenu (hipofibrynogenemia) – może prowadzić do problemów z krzepnięciem, co objawia się nadmiernymi krwawieniami. Może to być spowodowane wrodzonymi zaburzeniami krzepnięcia, chorobami wątroby, zespołem rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) lub nadmiernym zużyciem fibrynogenu podczas intensywnych procesów krzepnięcia.

W przypadku odchyleń od normy konieczna może być dalsza diagnostyka oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby zapobiec poważnym powikłaniom zdrowotnym.

1 dzień roboczy.

Koagulologia

Ilościowo w g/l.