Kadm to toksyczny pierwiastek śladowy, który może gromadzić się w organizmie w wyniku ekspozycji środowiskowej lub zawodowej. Badanie poziomu kadmu w organizmie (najczęściej we krwi, moczu lub...

Kadm (Cd)

Nazwy oficjalne i zwyczajowe badania:

Kadm to toksyczny pierwiastek śladowy, który może gromadzić się w organizmie w wyniku ekspozycji środowiskowej lub zawodowej. Badanie poziomu kadmu w organizmie (najczęściej we krwi, moczu lub włosach) pozwala ocenić stopień narażenia na ten metal ciężki oraz potencjalne skutki zdrowotne, takie jak uszkodzenia nerek, wątroby czy układu oddechowego.

Znaczenie badania

Kadm dostaje się do organizmu głównie przez:

• Wdychanie dymów i pyłów zawierających kadm (np. podczas pracy w przemyśle metalurgicznym, produkcji baterii czy w spawalnictwie).
• Spożycie skażonej żywności – szczególnie ryb, warzyw i owoców rosnących na zanieczyszczonych glebach.
• Palenie tytoniu, które jest jednym z głównych źródeł kadmu u osób palących.

Nadmiar kadmu w organizmie może prowadzić do:

• Uszkodzenia nerek (zaburzenia filtracji i wydalania).
• Zaburzeń w układzie kostnym (osteoporozy, osteomalacji).
• Problemów z układem oddechowym (przewlekłej obturacyjnej choroby płuc – POChP, nowotworów).
• Podwyższonego ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie poziomu kadmu zaleca się w następujących przypadkach:

• Przy podejrzeniu zatrucia kadmem, szczególnie u osób narażonych na kontakt z tym pierwiastkiem w pracy.
• Monitorowania zdrowia pracowników w przemyśle metalowym, chemicznym, akumulatorowym czy podczas recyklingu odpadów.
• Problemach zdrowotnych o niejasnej przyczynie, takie jak przewlekłe uszkodzenie nerek, osłabienie kości czy trudności oddechowe.
• Oceny narażenia u osób palących papierosy, szczególnie przy długotrwałym nałogu.

Jak przygotować się do badania?

Przygotowanie zależy od rodzaju materiału, w którym oznaczany jest kadm:

• Badanie krwi: Nie wymaga szczególnego przygotowania, choć zaleca się zgłoszenie rano na czczo.
• Badanie moczu: Najczęściej wykonuje się z próbki zbieranej przez 24 godziny – lekarz udzieli szczegółowych instrukcji.
• Analiza włosów: Przed badaniem należy unikać farbowania włosów oraz stosowania kosmetyków mogących zanieczyścić próbkę.

Poinformuj lekarza o ewentualnym kontakcie z kadmem, np. w pracy, oraz o diecie i nałogach.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Podwyższony poziom kadmu: Może wskazywać na zatrucie kadmem, co wymaga dalszej diagnostyki i działań ograniczających ekspozycję. W przypadku ostrego zatrucia mogą wystąpić nudności, wymioty, bóle brzucha, a przewlekłe zatrucie prowadzi do problemów z nerkami, kośćmi i układem oddechowym.

Niski poziom kadmu: Jest prawidłowy i oznacza brak znaczącej ekspozycji na ten pierwiastek.

Badanie poziomu kadmu to ważne narzędzie w diagnostyce i profilaktyce chorób wywołanych przez kontakt z metalami ciężkimi. W przypadku nieprawidłowych wyników lekarz zaproponuje odpowiednie działania, w tym ograniczenie narażenia i terapię wspierającą organizm w eliminacji toksyn.

30 dni roboczych

Toksykologia

Wynik ilościowo.