Mikrobiologiczna czystość powietrza pomieszczeń szpitalnych dyskwalifikuje obecność drobnoustrojów patogennych. Jednoznaczna interpretacja uzyskanych wyników badań ilościowych jest trudna z p...

Ocena mikrobiologiczna czystości powietrza w środowisku szpitalnym

Mikrobiologiczna czystość powietrza pomieszczeń szpitalnych dyskwalifikuje obecność drobnoustrojów patogennych. Jednoznaczna interpretacja uzyskanych wyników badań ilościowych jest trudna z powodu braku ujednoliconych norm w zakresie dopuszczalnych skażenia pomieszczeń szpitalnych. Wytyczne Projektowania Wentylacji i Klimatyzacji w szpitalach w Polsce wyróżniają trzy klasy czystości z dopuszczalnymi wartościami skażenia powietrza:

• I klasę czystości pomieszczeń (pomieszczenia o najwyższej możliwie aseptyce – minimalny poziom bakterii) o dopuszczalnym stężeniu bakterii wynoszącym 70 bakterii/1m3 powietrza,
• II klasę czystości pomieszczeń (pomieszczenia o niskim poziomie bakterii) o dopuszczalnym stężeniu bakterii wynoszącym 300 bakterii/1m3 powietrza,
• III klasę czystości pomieszczeń (pomieszczenia o normalnym poziomie bakterii) o dopuszczalnym stężeniu bakterii wynoszącym 700 bakterii/1m3 powietrza.

Wszystkie elementy środowiska szpitalnego, w tym powietrze, są potencjalnym siedliskiem drobnoustrojów i źródłem zakażenia.

Brak.

Pomiary wykonuje się w okresie poza zabiegami, przy włączonej lub wyłączonej wentylacji. Metoda sedymentacyjna może posłużyć jedynie do oszacowania prawdopodobnego stężenia mikroorganizmów w obszarach, w których ruch powietrza jest nieznaczny. Metoda ta nie może być wykorzystana np. do przeprowadzenia badań czystości mikrobiologicznej powietrza nawiewanego lub wywiewanego z uwagi na dużą prędkość powietrza w okolicy kratek lub nawiewów laminarnych. Zaletą metody sedymentacyjnej jest prostota, szybkość i niski koszt badania.

7 dni roboczych.

Mikrobiologia

I wynik ujemny - posiewy ujemne.
II wynik dodatni - identyfikacja drobnoustroju wraz z określeniem mechanizmów oporności. Jest to wynik półilościowy, wartość końcową oblicza się na podstawie wzoru do którego podstawia się liczbę zliczonych wyrosłych kolonii.