Przeciwciała antykardiolipinowe IgG to autoprzeciwciała, które organizm może wytwarzać przeciwko fosfolipidom, takim jak kardiolipina – kluczowy składnik błon komórkowych. Obecność tych pr...

P/c antykardiolipinowe IgG met. ELISA

Przeciwciała antykardiolipinowe IgG to autoprzeciwciała, które organizm może wytwarzać przeciwko fosfolipidom, takim jak kardiolipina – kluczowy składnik błon komórkowych. Obecność tych przeciwciał może świadczyć o nieprawidłowej odpowiedzi układu odpornościowego, która prowadzi do zwiększonego ryzyka zakrzepów i problemów z krzepnięciem krwi. Badanie wykonywane metodą ELISA pozwala dokładnie określić poziom przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgG we krwi, co jest szczególnie przydatne w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego (APS - - układowa chorobą tkanki łącznej, która objawia się zakrzepicą żylną lub tętniczą oraz niepowodzeniami położniczymi) oraz ocenie ryzyka zakrzepicy, problemów ciążowych i chorób autoimmunologicznych.

Znaczenie badania P/c antykardiolipinowych IgG

Badanie przeciwciał antykardiolipinowych IgG jest ważnym narzędziem diagnostycznym w ocenie ryzyka zespołu antyfosfolipidowego, który wiąże się z podwyższonym ryzykiem zakrzepicy i powikłań ciążowych, takich jak poronienia. Stwierdzenie obecności przeciwciał IgG przeciwko kardiolipinie w surowicy, w stężeniu średnim lub dużym wykryte co najmniej dwukrotnie w odstępie powyżej 12 tygodni jest jednym z kryteriów rozpoznania APS. Wysokie stężenie tych przeciwciał może prowadzić do zwiększonego krzepnięcia krwi i powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych, co z kolei może wpływać na przepływ krwi do różnych narządów. Obecność antykardiolipinowych przeciwciał IgG może również wskazywać na inne schorzenia autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty układowy (SLE).

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie poziomu przeciwciał antykardiolipinowych IgG warto rozważyć w sytuacjach, gdy pojawiają się objawy lub stany wskazujące na ryzyko zakrzepicy i problemy z krzepnięciem. Najczęstsze wskazania do badania to:

• Podejrzenie zespołu antyfosfolipidowego (APS): objawiającego się nawracającymi zakrzepami, zarówno w tętnicach, jak i żyłach.
• Nawracające poronienia lub problemy z utrzymaniem ciąży: zwłaszcza w drugim i trzecim trymestrze, co może być związane z obecnością przeciwciał antykardiolipinowych.
• Choroby autoimmunologiczne: takie jak toczeń rumieniowaty układowy (SLE), w których obecność przeciwciał antykardiolipinowych jest częstsza.
• Objawy zakrzepicy: takie jak bóle i obrzęki kończyn, bóle głowy, zaburzenia widzenia, duszność, które mogą sugerować zakrzepy w różnych naczyniach tętniczych i żylnych.

Jak przygotować się do badania?

Do badania przeciwciał antykardiolipinowych IgG metodą ELISA nie jest wymagane specjalne przygotowanie. Jednakże warto:

• Zgłosić się na badanie na czczo: choć nie jest to obowiązkowe, niektóre laboratoria mogą rekomendować bycie na czczo dla uzyskania dokładniejszych wyników.
• Poinformuj personel medyczny o przyjmowanych lekach, szczególnie jeśli są to leki przeciwzakrzepowe lub immunosupresyjne, które mogą wpływać na wyniki badania.

Stosowanie się do zaleceń może pomóc w uzyskaniu wiarygodnego wyniku, co jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji stanu zdrowia pacjenta.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik badania przeciwciał antykardiolipinowych IgG podaje się w jednostkach zależnych od laboratorium, a interpretacja powinna uwzględniać zakres referencyjny danego laboratorium. Zwykle wynik uznawany za negatywny lub niski ryzyko mieści się w niższych wartościach, natomiast wyniki wysokie mogą wskazywać na ryzyko zakrzepicy i zespołu antyfosfolipidowego.

Podwyższony poziom IgG antykardiolipinowych: Może świadczyć o obecności zespołu antyfosfolipidowego (APS), co zwiększa ryzyko zakrzepów i powikłań ciążowych, takich jak nawracające poronienia. Wysoki poziom przeciwciał IgG jest sygnałem do dalszej diagnostyki i konsultacji z lekarzem, szczególnie gdy występują inne objawy zakrzepowe lub autoimmunologiczne.

Niski lub niewykrywalny poziom IgG antykardiolipinowych: Zwykle oznacza brak aktywnej odpowiedzi autoimmunologicznej w kierunku zespołu antyfosfolipidowego. W takich przypadkach ryzyko zakrzepicy związane z APS jest mniejsze, choć nie eliminuje konieczności dalszej oceny, jeśli występują inne objawy.

Interpretacja wyników powinna być dokonana przez lekarza, który może zaplanować dalsze kroki diagnostyczne lub wdrożyć odpowiednie leczenie, szczególnie w przypadkach, gdy badanie wykazuje obecność przeciwciał IgG antykardiolipinowych.

6 dni roboczych

Autoimmunodiagnostyka

Wynik przedstawiony jest ilościowo.