Badanie przeciwciał przeciw endomysium (EmA) i gliadynie (AGA) w klasie IgG wykonywane metodą immunofluorescencji (IF) jest kluczowym narzędziem w diagnostyce celiakii oraz innych zaburzeń związa...

P/c p/endomysium (EmA) i gliadynie (AGA) IgG met. IF

Nazwy oficjalne i zwyczajowe badania:

Badanie przeciwciał przeciw endomysium (EmA) i gliadynie (AGA) w klasie IgG wykonywane metodą immunofluorescencji (IF) jest kluczowym narzędziem w diagnostyce celiakii oraz innych zaburzeń związanych z nietolerancją glutenu. Oznaczenie tych przeciwciał pomaga wykryć reakcje autoimmunologiczne wywołane przez spożywanie glutenu u osób, u których występują niedobory immunoglobuliny A (IgA).

Znaczenie badania

Przeciwciała EmA IgG i AGA IgG są markerami reakcji autoimmunologicznej wywołanej glutenem – białkiem obecnym w zbożach takich jak pszenica, żyto i jęczmień. Badanie to pozwala:

• Zidentyfikować celiakię u osób z niedoborem IgA, u których badania w klasie IgA mogą dawać fałszywie ujemne wyniki.
• Monitorować stan zdrowia pacjentów na diecie bezglutenowej – spadek poziomu przeciwciał po eliminacji glutenu świadczy o skuteczności diety.
• Wspomóc różnicowanie chorób związanych z glutenem, takich jak celiakia, alergia na pszenicę, czy nieceliakalna nadwrażliwość na gluten.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie przeciwciał przeciw endomysium (EmA) i gliadynie (AGA) w klasie IgG zaleca się w przypadku:

• Podejrzenia celiakii u pacjentów z objawami takimi jak:
  • Przewlekłe bóle brzucha,
  • Biegunki,
  • Wzdęcia i uczucie pełności,
  • Niedokrwistość z niedoboru żelaza,
  • Utrata masy ciała i zmęczenie.
• Niedoboru IgA: u pacjentów, u których testy w klasie IgA mogą być niemiarodajne.
• Obciążenia genetycznego: u osób, których bliscy krewni chorują na celiakię.
• Chorób towarzyszących: takich jak cukrzyca typu 1, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, zespół Downa lub zespół Turnera.

Jak przygotować się do badania?

Badanie polega na analizie próbki krwi. Aby uzyskać wiarygodne wyniki:

• Dieta zawierająca gluten: spożywaj produkty zawierające gluten przez co najmniej kilka tygodni przed badaniem. Wyeliminowanie glutenu z diety może zaniżyć poziom przeciwciał i zafałszować wynik.
• Nie musisz być na czczo: badanie można wykonać o dowolnej porze dnia.
• Poinformuj personel medyczny o stosowanych lekach: szczególnie tych wpływających na układ odpornościowy.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik dodatni:

• EmA IgG: silnie sugeruje celiakię, zwłaszcza przy dodatnich wynikach innych badań (np. przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej, tTG).
• AGA IgG: może wskazywać na celiakię, szczególnie w połączeniu z objawami lub innymi dodatnimi wynikami. Warto jednak pamiętać, że AGA IgG mogą występować także w innych schorzeniach, takich jak alergie pokarmowe.

Wynik ujemny:

• Wyklucza obecność przeciwciał, ale nie całkowicie celiakię – konieczna może być dalsza diagnostyka, np. biopsja jelita cienkiego lub oznaczenie innych przeciwciał występujących u chorych z celiakią.

Badanie przeciwciał EmA IgG i AGA IgG metodą IF to precyzyjne narzędzie diagnostyczne, szczególnie dla osób z niedoborem IgA lub nietypowymi objawami związanymi z celiakią. Wczesna diagnoza i wdrożenie diety bezglutenowej mogą zapobiec poważnym powikłaniom, takim jak osteoporoza, niepłodność czy chłoniaki. Interpretację wyników powinien przeprowadzić lekarz, uwzględniając pełen obraz kliniczny pacjenta.

6 dni roboczych

Autoimmunodiagnostyka