Pęcherzyca (pemphigus) to rzadka choroba autoimmunologiczna, która atakuje skórę i błony śluzowe, prowadząc do powstawania bolesnych pęcherzy i nadżerek. Badanie przeciwciał...

P/c p/pemphigus (Pf, Pv) met. IF (pęcherzyca)

Pęcherzyca (pemphigus) to rzadka choroba autoimmunologiczna, która atakuje skórę i błony śluzowe, prowadząc do powstawania bolesnych pęcherzy i nadżerek. Badanie przeciwciał przeciwko antygenom pęcherzycy (Pf i Pv) metodą immunofluorescencji (IF) jest kluczowe w diagnostyce tej choroby. Pozwala na wykrycie autoprzeciwciał, które są odpowiedzialne za niszczenie połączeń między komórkami skóry.

Znaczenie badania

W przebiegu pęcherzycy organizm produkuje autoprzeciwciała skierowane przeciwko białkom desmosomów, które odpowiadają za spójność komórek naskórka. Badanie pozwala na identyfikację dwóch głównych typów pęcherzycy:

• Pęcherzyca zwykła (Pemphigus vulgaris, Pv) – najczęstsza postać, dotykająca zarówno skóry, jak i błon śluzowych.
• Pęcherzyca liściasta (Pemphigus foliaceus, Pf) – głównie ograniczona do skóry, zwykle bez zajęcia błon śluzowych.

Metoda immunofluorescencji umożliwia wykrycie przeciwciał przeciwko desmogleinie 1 i 3, białkom odpowiedzialnym za utrzymanie spójności naskórka. Dzięki temu możliwe jest potwierdzenie diagnozy i odróżnienie różnych form pęcherzycy.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie zaleca się w przypadku wystąpienia objawów sugerujących pęcherzycę, takich jak:

• Pęcherze na skórze lub błonach śluzowych, które łatwo pękają, tworząc bolesne nadżerki.
• Erozje w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła lub narządów płciowych.
• Objawy utrzymujące się pomimo stosowania terapii przeciwgrzybiczej lub antybiotykowej.
• W diagnostyce różnicowej innych chorób pęcherzowych, np. pemfigoidu pęcherzowego.

Jak przygotować się do badania?

Badanie wykonywane jest w próbce krwi żylnej, która następnie jest analizowana w laboratorium metodą immunofluorescencji. Aby uzyskać wiarygodne wyniki:

• Nie musisz być na czczo.
• Przed badaniem poinformuj lekarza lub personel medyczny w punkcie pobrań o przyjmowanych lekach, zwłaszcza immunosupresyjnych lub kortykosteroidach, które mogą wpływać na poziom przeciwciał.
• W przypadku towarzyszących objawów skórnych lekarz może również zlecić wykonanie biopsji skóry w celu dalszych badań.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Obecność przeciwciał przeciwko desmogleinie 1 (Pf): sugeruje pęcherzycę liściastą, ograniczoną do naskórka.

Obecność przeciwciał przeciwko desmogleinie 3 (Pv): wskazuje na pęcherzycę zwykłą, często obejmującą błony śluzowe.

Jednoczesna obecność obu przeciwciał: może wskazywać na cięższy przebieg choroby lub formy przejściowe.

Brak przeciwciał przeciwko desmogleinie zwykle wyklucza pęcherzycę, choć w niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie dodatkowych badań.

Badanie przeciwciał przeciwko pemphigus (Pf, Pv) metodą immunofluorescencji to kluczowy krok w diagnostyce pęcherzycy. Wczesne wykrycie i potwierdzenie diagnozy umożliwia szybkie rozpoczęcie terapii, która zazwyczaj opiera się na stosowaniu kortykosteroidów i leków immunosupresyjnych. Dzięki odpowiedniemu leczeniu można znacząco złagodzić objawy i poprawić jakość życia pacjenta. Jeśli zauważasz u siebie niepokojące zmiany skórne lub błon śluzowych, skonsultuj się z dermatologiem i wykonaj badanie!

14 dni roboczych

Autoimmunodiagnostyka