Badanie na obecność przeciwciał IgG przeciwko parwowirusowi B-19 to test, który umożliwia wykrycie i oznaczenie przeciwciał IgG powstałych w wyniku kontaktu z parwowirusem B19, odpowiedzialnym ...

Parwowirus B-19 p/c IgG

Badanie na obecność przeciwciał IgG przeciwko parwowirusowi B-19 to test, który umożliwia wykrycie i oznaczenie przeciwciał IgG powstałych w wyniku kontaktu z parwowirusem B19, odpowiedzialnym za chorobę zwaną rumieniem zakaźnym lub „piątą chorobą”. Swoiste przeciwciała IgG pojawiają się w trzecim tygodniu zakażenia i są wykrywane przez lata. Obecność przeciwciał IgG wskazuje na przebyte zakażenie, a także świadczy o rozwinięciu odporności na tego wirusa, co jest istotne dla osób z grup ryzyka, takich jak kobiety w ciąży lub osoby z obniżoną odpornością. Wykrycie IgG pozwala ocenić, czy pacjent miał wcześniej kontakt z wirusem i posiada już ochronę immunologiczną.

Znaczenie badania Parwowirusa B-19 p/c IgG

Parwowirus B-19 przenosi się drogą kropelkową lub poprzez składniki krwi oraz przez łozysko i jest wysoce zakaźny. Zakażenie B19V zazwyczaj ma przebieg bezobjawowy lub manifestuje się jedynie w pierwszej fazie objawami grypopodobnymi (np. gorączka, dreszcze, ból głowy, bóle, mięśni). W drugiej fazie może wystąpić wysypka i świąd skóry, głównie u dzieci (tzw. „rumień zakaźny”) oraz ból stawów u dorosłych (reumatoidalne zapalenie stawów). Zakażenie parwowirusem B-19 w dzieciństwie jest częste, jednak u dorosłych może prowadzić do poważniejszych powikłań, szczególnie w przypadku obniżonej odporności. Wśród objawów wymienia się leukopenię, małopłytkowość, uszkodzenie komórek wątroby, mięśnia sercowego, kryzę aplastyczną w przebiegu anemii hemolitycznej. Badanie jest szczególnie przydatne u osób, które mają bliski kontakt z chorym oraz osób, u których konieczne jest określenie statusu odporności na wirusa. Parvowirus B19 uznawany jest także za jedną z częstszych przyczyn utraty ciąży. Zakażenie w pierwszych dwóch trymestrach ciąży obarczone jest dużym ryzykiem obumarcia wewnątrzmacicznego płodu. Obecność przeciwciał IgG we krwi wskazuje, że organizm miał kontakt z wirusem i wytworzył odporność.

Kiedy warto wykonać badanie?

Warto rozważyć oznaczenie przeciwciał IgG przeciwko parwowirusowi B-19 w sytuacjach takich jak:

• Ocena odporności na parwowirusa u kobiet planujących ciążę lub będących w ciąży, które miały kontakt z osobą zakażoną,
• Diagnoza po przebytej infekcji w celu ustalenia, czy pacjent nabył odporność na parwowirusa B19,
• Ustalanie przyczyn przewlekłej niedokrwistości u pacjentów z chorobami krwi, gdzie infekcja parwowirusem mogła mieć wpływ,
• Ocena odporności u osób z osłabionym układem odpornościowym, którzy są narażeni na kontakt z wirusem.

Jak przygotować się do badania?

Badanie przeciwciał IgG przeciwko parwowirusowi B-19 nie wymaga szczególnych przygotowań. Aby uzyskać najbardziej wiarygodne wyniki:

• Nie jest konieczne bycie na czczo, jednak poinformuj personel medyczny o wszelkich przyjmowanych lekach, szczególnie jeśli są to leki immunosupresyjne.
• Próbka krwi może być pobrana o dowolnej porze dnia.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik dodatni oznacza, że pacjent miał kontakt z parwowirusem B-19 i wytworzył przeciwciała IgG, co świadczy o odporności na ponowne zakażenie. Obecność przeciwciał IgG u kobiet w ciąży, które wcześniej przeszły infekcję, jest szczególnie istotna, gdyż zmniejsza ryzyko transmisji wirusa na płód.

Wynik ujemny wskazuje, że pacjent nie miał kontaktu z wirusem i nie posiada odporności, co może być istotne dla kobiet w ciąży lub osób z grupy ryzyka, które mogą wymagać szczególnej ostrożności w przypadku potencjalnego kontaktu z osobą zakażoną.

10 dni roboczych

Immunologia

Wynik ilościowy.