Badanie Parwowirus B-19 p/c IgM jest testem diagnostycznym mającym na celu wykrycie przeciwciał klasy IgM przeciwko parwowirusowi B19, który jest czynnikiem wywołującym zakażenie zwane rumieniem...

Parwowirus B-19 p/c IgM

Badanie Parwowirus B-19 p/c IgM jest testem diagnostycznym mającym na celu wykrycie przeciwciał klasy IgM przeciwko parwowirusowi B19, który jest czynnikiem wywołującym zakażenie zwane rumieniem zakaźnym, a także może powodować poważne powikłania u osób z obniżoną odpornością oraz u kobiet w ciąży. W okresie 1-2 tygodni od zakażenia pojawiają się przeciwciała klasy IgM, są obecne we krwi chorego do około 6 miesięcy. Obecność przeciwciał IgM we krwi świadczy o świeżej lub niedawnej infekcji, co ma szczególne znaczenie w diagnostyce i monitorowaniu zakażeń parwowirusem B19.

Znaczenie badania Parwowirusa B-19 p/c IgM

Parwowirus B-19 przenosi się drogą kropelkową lub poprzez składniki krwi oraz przez łozysko i jest wysoce zakaźny. Zakażenie B19V zazwyczaj ma przebieg bezobjawowy lub manifestuje się jedynie w pierwszej fazie objawami grypopodobnymi (np. gorączka, dreszcze, ból głowy, bóle, mięśni). W drugiej fazie może wystąpić wysypka i świąd skóry, głównie u dzieci (tzw. „rumień zakaźny”) oraz ból stawów u dorosłych (reumatoidalne zapalenie stawów). Charakterystyczne zmiany skórne występujące u dzieci spowodowały, że chorobę określa  się jako  rumień zakaźny, lub tzw. "piątą chorobę" (choroby wieku dziecięcego przebiegające z wysypką skórną). U osób dorosłych i z obniżoną odpornością parwowirus B19 może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie stawów, a nawet przejściowa anemia i małopłytkowość oraz uszkodzenie komórek wątroby i mięśnia sercowego. Parvowirus B19 uznawany jest także za jedną z częstszych przyczyn utraty ciąży. Zakażenie w pierwszych dwóch trymestrach ciąży obarczone jest dużym ryzykiem obumarcia wewnątrzmacicznego płodu. Oznaczenie przeciwciał IgM umożliwia wykrycie infekcji na wczesnym etapie, co jest istotne, zwłaszcza w grupach ryzyka, w tym u kobiet w ciąży, gdzie zakażenie może wpływać na rozwój płodu.

Kiedy warto wykonać badanie?

Badanie na obecność przeciwciał IgM przeciwko parwowirusowi B19 warto rozważyć w przypadku występowania objawów lub sytuacji, takich jak:

• Gorączka, wysypka, objawy grypopodobne,
• Objawy charakterystyczne dla rumienia zakaźnego u dzieci (czerwona wysypka na policzkach),
• Podejrzenie infekcji u kobiet w ciąży, zwłaszcza jeśli doszło do kontaktu z osobą zakażoną,
• Diagnostyka przyczyn niewyjaśnionej anemii, szczególnie u osób z obniżoną odpornością,
• Objawy zapalenia stawów, które mogą być związane z parwowirusem B19.

Jak przygotować się do badania?

Badanie nie wymaga specjalnych przygotowań. Próbka krwi może zostać pobrana o dowolnej porze dnia, jednak poinformuj personel medyczny o wszystkich przyjmowanych lekach oraz ostatnio przebytych chorobach, które mogą wpływać na układ odpornościowy i wynik testu.

Odchylenia od wartości referencyjnych

Wynik dodatni na obecność przeciwciał IgM przeciwko parwowirusowi B19 zazwyczaj wskazuje na świeżą lub niedawną infekcję. Oznacza to, że organizm rozpoczął walkę z wirusem, a objawy infekcji mogą być aktywne lub niedawno przebyte. Wynik ujemny sugeruje brak aktywnego zakażenia, jednak nie wyklucza całkowicie infekcji przebytej w przeszłości. W przypadku zakażenia przewlekłego, które może wystąpić u osób z osłabioną odpornością, konieczne może być wykonanie dodatkowych badań, np. przeciwciał klasy IgG, w celu pełnej oceny odpowiedzi immunologicznej.

10 dni roboczych

Immunologia

Wynik ilościowy.