Mycoplasma genitalium/ Mycoplasma hominis to bakterie przenoszone drogą płciową. Zakażenie nimi w początkowym stadium zwykle nie daje żadnych objawów, co utrudnia postawienie prawidłowej diagnozy. Natomiast nieleczone zakażenie jest niebezpieczne w okresie ciąży, ponieważ może być przyczyną poronień, przedwczesnego porodu i zwiększonej śmiertelności okołoporodowej noworodków. Natomiast zakażenie, które przejdzie w postać przewlekłą może spowodować m.in.: zapalenie jajowodów, jajników, szyjki macicy i trzonu macicy. Najpoważniejszym powikłaniem jest niepłodność.
Bakterie Mycoplasma hominis/genitalium występują naturalnie w układzie moczowo-płciowym aktywnych seksualnie, zdrowych ludzi. Dopiero w przypadku osób z obniżoną odpornością stają się patogenami chorobotwórczymi. Często zakażenie przebiegają bezobjawowo, co sprzyja nieświadomemu zakażaniu partnerów seksualnych.
Spis treści
Jak się można zarazić bakteriami Mycoplasma?
Infekcje wywołane bakteriami Mycoplasma występują nawet u 50% osób aktywnych seksualnie. Zwykle do zakażenia nimi dochodzi podczas stosunku płciowego. Jednak zdarzają się również zakażenia na drodze pośredniej, np. po użytkowaniu wspólnych przedmiotów higieny osobistej (ręczniki, bielizna, pościel) lub z matki na dziecko podczas porodu siłami natury.
Jakie są objawy infekcji Mycoplasma hominis u kobiet?
Zakażenia Mycoplasma hominis mogą mieć postać nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, zapalenia jajników i jajowodów, odmiedniczkowego zapalenia nerek oraz gorączki. Kolonizacja tą mykoplazmą towarzyszy najczęściej zmianom hormonalnym u kobiet, np. związanych z menopauzą, a także częstym kontaktom seksualnym lub stanom obniżonej odporności.
Infekcja u kobiet prowadzi głównie do zapalenia bakteryjnego pochwy oraz do rozwoju zapalenia szyjki macicy, którego najczęstsze objawy to:
- nietypowa, ropna wydzielina z dróg rodnych,
- krwawienia po stosunku lub między miesiączkami,
- częste oddawanie moczu i towarzyszące mu ból i pieczenie,
- szare lub białe upławy, oraz „rybi” zapach wydzieliny.
Zdarza się, że bakteryjne zapalenie pochwy doprowadzi do rozwoju zapalenia narządów miednicy mniejszej. Takiemu zakażeniu mogą towarzyszyć:
- gorączka,
- ból podbrzusza nasilający się podczas stosunku,
- nudności i biegunki.
Z kolei nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU) prowadzi do:
- częstomoczu,
- dyskomfortu podczas oddawania moczu,
- pojawienia się białawej wydzieliny z cewki moczowej.
Jakie są objawy infekcji Mycoplasma hominis u mężczyzn?
Do zakażenia Mycoplasma hominis u mężczyzn często dochodzi w wyniku nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej (NGU). Może to skutkować występowaniem następujących objawów:
- dyskomfort, pieczenie oraz ból podczas oddawania moczu.
- nietypowa wydzielina z cewki moczowej.
W przypadku mężczyzn, zapalenie cewki moczowej może rozprzestrzeniać się na najądrza i gruczoł krokowy, co może prowadzić do upośledzenia funkcji plemników i bezpłodności.
Powikłania po zakażeniu Mycoplasma hominis
Nieleczona infekcja Mycoplasma hominis u kobiet może prowadzić do powikłań takich jak zapalenie przydatków, szyjki macicy oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej.
Mycoplasma hominis u mężczyzn prowadzi do rozwoju nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej (NGU). Objawy tej infekcji to ból i pieczenie podczas oddawania moczu oraz nietypowa wydzielina z cewki moczowej.
W przypadku infekcji Mycoplasma hominis w czasie ciąży, zaniedbanie leczenia może skutkować zapaleniem błon płodowych i łożyska, co może prowadzić do poranienia płodu, wewnątrzmacicznego zapalenia płodu lub przedwczesnego porodu spowodowanego pęknięciem błon płodowych.
U osób z obniżoną odpornością lub nosiciel wirusa HIV ogólnoustrojowe zakażenie Mycoplasma hominis może prowadzić do reaktywnego zapalenia stawów, zapalenia otrzewnej lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Powikłania po zakażeniu Mycoplasma genitalium
Mycoplasma genitalium jest rzadziej spotykanym czynnikiem zakażenia, jednak może powodować nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU) oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID). Objawia się to zwiększoną wydzieliną z pochwy, dysurią oraz może mieć wpływ na zapalenie gruczołu krokowego oraz problemy z płodnością u kobiet.
Diagnostyka i leczenie
Rozpoznanie zakażeń Mycoplasma hominis i Mycoplasma genitalium wymaga przeprowadzenia badań laboratoryjnych, takich jak badanie genetyczne Real-time PCR. Do badania pobiera się wymaz z cewki moczowej, kanału szyjki macicy lub próbki moczu.
Leczenie infekcji Mycoplasma hominis zależy od czynnika zakaźnego i zazwyczaj polega na stosowaniu antybiotyków, takich jak klindamycyna, ponieważ a bakteria jest oporna na erytromycynę. Natomiast leczenie I opiera się na stosowaniu najczęściej azytromycyny lub innych antybiotyków z grupy makrolidów, zwykle przez okres 5 dni.
