Badanie: HIV-1-ilościowo

HIV to wirus upośledzenia odporności, z rodzaju lentiwirusów, z rodziny retrowirusów, wywołujący AIDS. Problem HIV i AIDS na świecie jest jednym z głównych problemów zdrowia publicznego. Wed...

HIV-1-ilościowo

HIV to wirus upośledzenia odporności, z rodzaju lentiwirusów, z rodziny retrowirusów, wywołujący AIDS. Problem HIV i AIDS na świecie jest jednym z głównych problemów zdrowia publicznego. Według danych UNAIDS pod koniec 2016 r. na świecie żyło około 36,7 milionów osób z HIV/AIDS. Najczęstszymi powodami zakażenia są brak wiedzy na temat możliwych dróg zakażenia oraz ignorowanie ryzyka.

HIV może być obecny we krwi, nasieniu mężczyzny, wydzielinie z pochwy, a także w mleku matki. Wirus przenosi się poprzez kontakty seksualne z osobami zakażonymi. HIV można zakazić się również poprzez kontakt z krwią i produktami krwiopochodnymi, np. podczas dożylnych iniekcji narkotyków, zabiegów medycznych przebiegających z naruszeniem ciągłości tkanek, które wykonywane są niewysterylizowanym sprzętem. Ryzykowne jest również wykonywanie tatuażu lub piercingu w nieprofesjonalnym gabinecie. Możliwe jest także przeniesienie wirusa z zakażonej matki na noworodka podczas porodu.

Objawy zakażenia HIV są niespecyficzne (gorączka, bóle głowy i mięśni, ból gardła, złe samopoczucie) i pojawiają się od dwóch do ośmiu tygodni po zakażeniu. Należy podkreślić, że zakażenie często rozwija się bezobjawowo. Postęp choroby prowadzi do stałego zmniejszania się liczby krwinek białych i intensywnego namnażania się wirusa. Zwykle po kilku lub kilkunastu latach od zakażenia dochodzi do rozwoju zespołu nabytego niedoboru odporności AIDS. Badanie genetyczne, z wykorzystaniem metody PCR umożliwia bezpośrednie wykrycie cząstek wirusa w materiale. Pozwala to wykryć wirusa już w 2 do 4 tygodnie od zakażenia, podczas okienka serologicznego czyli okresu czasu od zakażenia do momentu wytworzenia przeciwciał. Badanie PCR daje również możliwość określenia liczby kopii wirusa we krwi, co ułatwia monitorowanie przebiegu zakażenia.

Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi, aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.

Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ

Chcesz zapytać o cenę badania? Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.

Chcesz rozszerzyć diagnostykę? Zapoznaj się z naszymi pakietami badań.

Aby wykonać oznaczenie HIV w organizmie odwiedź najbliższy punkt pobrań Laboratorium Medycznego badaj.to

Badanie w kierunku HIV powinna wykonać każda osoba, która: - kiedykolwiek miała kontakty seksualne z osobą zakażoną HIV, czy kontakty z partnerami/partnerkami mającymi wielu partnerów seksualnych, - podczas kontaktów seksualnych nie stosowała prezerwatyw, - przebyła którąkolwiek z chorób przenoszonych drogą płciową, - przyjmowała narkotyki w iniekcjach (wstrzyknięciach) i używała do tego sprzętu, z którego korzystały inne osoby, - wykonywała np. tatuaż lub piercing przy użyciu niedostatecznie wysterylizowanego sprzętu. Test powinny wykonać również kobiety planujące zajście w ciążę lub będące już w ciąży.

Uprzejmie przypominamy, że w przypadku zleceń na badania genetyczne NIEZBĘDNE jest podanie pełnych danych Pacjenta (imię, nazwisko, PESEL, data urodzenia oraz dokładny adres zamieszkania: kod pocztowy, miejscowość, ulica, nr domu / nr mieszkania). Należy ZAWSZE dołączyć Deklarację świadomej zgody Pacjenta na wykonanie molekularnych badań genetycznych.

Nie ma potrzeby specjalistycznego przygotowania pacjenta do badania.

Badania genetyczne

Wynik ilościowy.

Badanie: Parwowirus B-19 p/c IgM

Parvowirus B-19 p/c IgM należy do rodziny do rodziny parvoviridae i wywołuje zakażenie wyłącznie u ludzi. Aby móc się replikować w organizmie, wirus potrzebuje komórek szybko namnaż...

Parwowirus B-19 p/c IgM

Parvowirus B-19 p/c IgM należy do rodziny do rodziny parvoviridae i wywołuje zakażenie wyłącznie u ludzi. Aby móc się replikować w organizmie, wirus potrzebuje komórek szybko namnażających się, w związku z tym głównie lokuje się w erytrocytach, powodując ich lizę. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową, przez łożysko lub z zakażona krwią. U dorosłych z prawidłową odpornością zakażenie wirusem najczęściej przebiega bezobjawowo, rzadziej występują niespecyficzne objawy jak ból stawów, gorączka, złe samopoczucie, powiększenie węzłów chłonnych, a w nielicznych przypadkach pojawiają się objawy zapalenia mięśnia sercowego. Z kolei dzieci w pierwszym etapie choroby posiadają objawy grypopodobne a w drugim etapie choroby często występuje charakterystyczny objaw rumienia zakaźnego – typowej wysypki towarzyszącej infekcji wirusowej pojawiającej się najpierw na twarzy (tzw. Zespół spoliczkowanego dziecka) a następnie obejmującej tułów, ręce i nogi (tzw. „piąta choroba”). Rzadsza postaci zakażenia parvowirusem B-19 objawia się obrzękiem i rumieniem, a następnie pojawiająca się wysypka krwotoczna na dłoniach i stopach (tzw. Zespół rękawiczek i skarpetek) i grudki krwotoczne z towarzyszącym świądem. Kobiety, które nie miały wcześniej kontaktu z wirusem w czasie ciąży są narażone na infekcję parviwirusem B-19. Jest to szczególnie niebezpieczne, ponieważ transmisja zakażenia przez łożysko niesie ze sobą ryzyko poronienia (szczególnie przed 20 tygodniem ciąży) lub obrzęku płodu, niedokrwistości płodu lub noworodka, zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatii, wad wrodzonych lub zaburzeń neurologicznych. W większości przypadków u dzieci, które przeżyły zakażenie wewnątrzmaciczne rokowanie jest dobre. Ponadto szczególną grupę osób narażonych na przebieg zakażenia z istotnymi objawami klinicznymi są osoby z obniżona odpornością organizmu (zakażenie HIV, po chemioterapii, przyjmowanie leków immunosupresyjnych), przyczyniając się do przewlekłej niedokrwistości. U osób z niedokrwistością hemolityczną lub inną postacią przewlekłej niedokrwistości zakażenie parvowirusem B-19 może doprowadzić do przejściowego przełomu aplastycznego a nawet aplazji czerwonokrwinkowej.

Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi, aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.

Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ

Chcesz zapytać o cenę badania? Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.

Aby wykonać oznaczenie Parwowirus B-19 p/c IgM odwiedź najbliższy punkt pobrań Laboratorium Medycznego badaj.to

Przeciwciała IgM pojawiają się około 7-10 dni po zakażeniu i narastają przez około 30 dni. W organizmie utrzymują się około 4 miesiące i stanowią serologiczne potwierdzenie świeżego zakażenia parvowirusem. Badanie zalecane jest po stwierdzeniu objawów przemawiających za tego typu zakażeniem, po kontakcie ciężarnej z osobą zarażoną, przy samoistnych poronieniach. Uwaga: przeciwciała anty-B-19 nie są wykrywane w pierwszej fazie zakażenia (w okienku serologicznym) podczas gwałtownej replikacji wirusa prowadzącej do maksymalnego stężenia DNA parvowirusa w organizmie. W przypadku podejrzenia skrajnie wysokiej wiremii należy zlecić wykonanie oznaczenia z rozcieńczenia, w celu uniknięcia wyników fałszywie ujemnych.

Brak.

Bak szczególnych wymagań. Interpretacja wyników badań: brak przeciwciał IgM i IgG – brak zakażenia lub okienko serologiczne, obecne p/c IgM i nieobecne IgG – świeże zakażenie, obecne p/c IgM i IgG – aktualne zakażenie, obecne p/c IgG i nieobecne IgM – zakażenie przewlekłe lub brak zakażenia (przeciwciała pamięci). W przypadku uzyskania wyniku granicznego zaleca się powtórzenie badania po 7 dniach ze świeżego pobrania w celu oceny zmiany miana przeciwciał.  

Immunologia

Wynik ilościowy.

Badanie: Pneumocystoza (Pneumocystis carinii) p/c IgG/IgM

Pneumocystoza (Pneumocystis carinii) p/c IgG/IgM badanie wykrywa swoiste przeciwciała IgM i IgG w surowicy krwi osoby chorej specyficzne względem antygenów Pneumocystis jiroveci (P. carini). P. jir...

Pneumocystoza (Pneumocystis carinii) p/c IgG/IgM

Pneumocystoza (Pneumocystis carinii) p/c IgG/IgM badanie wykrywa swoiste przeciwciała IgM i IgG w surowicy krwi osoby chorej specyficzne względem antygenów Pneumocystis jiroveci (P. carini). P. jiroveci jest grzybem występującym powszechnie w płucach ludzi zdrowych i nie dający u nich objawów choroby. Grzyb ten przenosi się drogą kropelkową. P. jiroveci wywołuje śródmiąższowe pneumocystozowe zapalenie płuc u osób z upośledzonym funkcjonowaniem układu immunologicznego np., u osób po przeszczepach, zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS, zmagających się z nowotworami, i z ciężkimi złożonymi niedoborami odporności - SCID. Zapalenie płuc wywołane przez tego grzyba jest tzw. chorobą oportunistyczną i powszechną przyczyną śmierci osób chorych na AIDS. Objawy choroby: suchy kaszel, duszności gorączka, w jamie ustnej często stwierdza się grzybice.

Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi, aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.

Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ

Chcesz zapytać o cenę badania? Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.

Aby wykonać oznaczenie Pneumocystoza (Pneumocystis carinii) p/c IgG/IgM w organizmie odwiedź najbliższy punkt pobrań Laboratorium Medycznego badaj.to

Osoby z upośledzonym funkcjonowaniem układu immunologicznego np. chorzy na AIDS, osoby z ciężkimi niedoborami odporności, chorzy na nowotwory.

Brak.

Nie ma potrzeby specjalistycznego przygotowania pacjenta do badania.

Immunologia

Wynik przedstawiony jakościowo.

Badanie: Parwowirus B-19 p/c IgG

Parvowirus B-19 należy do rodziny do rodziny parvoviridae i wywołuje zakażenie wyłącznie u ludzi. Aby móc się namnażać w organizmie, wirus potrzebuje komórek szybko namnażających się, w z...

Parwowirus B-19 p/c IgG

Parvowirus B-19 należy do rodziny do rodziny parvoviridae i wywołuje zakażenie wyłącznie u ludzi. Aby móc się namnażać w organizmie, wirus potrzebuje komórek szybko namnażających się, w związku z tym głównie lokuje się w erytrocytach, powodując ich lizę. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową, przez łożysko lub z zakażona krwią. U dorosłych z prawidłową odpornością zakażenie wirusem najczęściej przebiega bezobjawowo, rzadziej występują niespecyficzne objawy jak ból stawów, gorączka, złe samopoczucie, powiększenie węzłów chłonnych, a w nielicznych przypadkach pojawiają się objawy zapalenia mięśnia sercowego. Z kolei dzieci w pierwszym etapie choroby posiadają objawy grypopodobne a w drugim etapie choroby często występuje  charakterystyczny objaw rumienia zakaźnego – typowej wysypki towarzyszącej infekcji wirusowej pojawiającej się najpierw na twarzy (tzw. Zespół spoliczkowanego dziecka) a następnie obejmującej tłów, ręce i nogi (tzw. „piąta choroba”). Jedna z rzadszych postaci zakażenia parvowirusem objawia się obrzękiem i rumieniem, a następnie pojawiająca się wysypka krwotoczna na dłoniach i stopach (tzw. Zespół rękawiczek i skarpetek) i grudki krwotoczne z towarzyszącym świądem. Kobiety, które nie miały wcześniej kontaktu z wirusem w czasie ciąży są narażone na infekcję parviwirusem B-19. Jest to szczególnie niebezpieczne, ponieważ transmisja zakażenia przez łożysko niesie ze sobą ryzyko poronienia (szczególnie przed 20 tygodniem ciąży) lub obrzęku płodu, niedokrwistości płodu lub noworodka, zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatii, wad wrodzonych lub zaburzeń neurologicznych. W większości przypadków u dzieci, które przeżyły zakażenie wewnątrzmaciczne rokowanie jest dobre. Ponadto szczególną grupę osób narażonych na  przebieg zakażenia z istotnymi objawami klinicznymi są osoby z obniżona odpornością organizmu (zakażenie HIV, po chemioterapii, przyjmowanie leków immunosupresyjnych), przyczyniając się do przewlekłej niedokrwistości. Ponadto osoby z niedokrwistością hemolityczną lub inna postacią przewlekłej niedokrwistości zakażenie parvowirusem może doprowadzić do przejściowego przełomu aplastycznego a nawet aplazji czerwonokrwinkowej.

Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi, aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.

Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ

Chcesz zapytać o cenę badania? Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.

Aby wykonać oznaczenie Parwowirus B-19 p/c IgG odwiedź najbliższy punkt pobrań Laboratorium Medycznego badaj.to

Przeciwciała IgG pojawiają się w organizmie po około 3-4 tygodniach od zakażenia, ich stężenie powoli narasta i utrzymuję się przez wiele lat w organizmie. Należy pamiętać, że pacjenci którzy przebyli infekcję parwioirusem B-19 (również bezobjawową) wykształcili nabytą odporność immunologiczną, i zachowują przeciwciała pamięci do końca życia. Uwaga: przeciwciała anty-B-19V nie są wykrywane w pierwszej fazie zakażenia (w okienku serologicznym) podczas gwałtownej replikacji wirusa prowadzącej do maksymalnego stężenia DNA parvowirusa w organizmie. W przypadku podejrzenia skrajnie wysokiej wiremii należy zlecić wykonanie oznaczenia z rozcieńczenia, w celu uniknięcia wyników fałszywie ujemnych.

Brak.

Brak szczególnych wymagań. Interpretacja wyników badań: brak przeciwciał IgM i IgG – brak zakażenia lub okienko serologiczne, obecne p/c IgM i nieobecne IgG – świeże zakażenie, obecne p/c IgM i IgG – aktualne zakażenie, obecne p/c IgG i nieobecne IgM – zakażenie przewlekłe lub brak zakażenia (przeciwciała pamięci). W przypadku uzyskania wyniku granicznego zaleca się powtórzenie badania po 7 dniach ze świeżego pobrania w celu oceny zmiany miana przeciwciał.  

Immunologia

Wynik ilościowy.

Badanie: β2 – mikroglobulina

β2 – mikroglobulina jest małym białkiem obecnym w prawie wszystkich komórkach jądrzastych i większości płynów biologicznych. Tworzy podjednostkę łańcucha lekkiego głównego antygenu kom...

β2 – mikroglobulina

β2 – mikroglobulina jest małym białkiem obecnym w prawie wszystkich komórkach jądrzastych i większości płynów biologicznych. Tworzy podjednostkę łańcucha lekkiego głównego antygenu kompleksu zgodności tkankowej klasy I. Poziom B2M w surowicy jest silnym czynnikiem prognostycznym w różnych podtypach histologicznych złośliwych chłoniaków (np. chłoniaka grudkowego) oraz szpiczaku mnogim. Jest uznawana za wskaźnik „masy” nowotworowego klonu komórek plazmatycznych. Jego poziom w surowicy wzrasta wraz z postępem przewlekłej choroby nerek i osiąga bardzo wysokie stężenie u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek oraz u pacjentów poddawanych hemodializie. Nerki eliminują B2M poprzez filtrację kłębuszkową i katabolizm kanalikowy, a zatem poziom B2M w osoczu jest silnie skorelowany z przesączaniem kłębuszkowym. Jego podwyższony poziom w osoczu jest potencjalnym czynnikiem ryzyka rozwoju amyloidozy dializacyjnej.  Poziom może również rosnąć podczas infekcji niektórymi wirusami (np. CMV, HIV).

Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi, aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.

Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ

Chcesz zapytać o cenę badania? Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.

Aby wykonać oznaczenie β2 – mikroglobuliny w organizmie odwiedź najbliższy punkt pobrań Laboratorium Medycznego badaj.to

- wskaźnik prognostyczny przy niektórych nowotworach: szpiczaku mnogim, chłoniaku złośliwym, - różnicowanie chorób nerek (zaburzeń kłębuszków nerkowych od kanalików nerkowych), - wskaźnik prognostyczny w przebiegu niewydolności nerek.

Brak.

Nie ma potrzeby specjalistycznego przygotowania pacjenta do badania.

Markery onkologiczne

Wynik ilościowy.